سنجش اثر بخشی آموزشهای الکترونیک در توسعه کیفیت عملکرد کارکنان در شهرداری اصفهان

پژوهش حاضر،باهدف سنجش اثر بخشی آموزش های الکترونیک در توسعه کیفیت عملکرد کارکنان در شهرداری اصفهان،با روش توصیفی پیمایشی انجام شد. جامعه آماری،متشکل ازکلیه کارکنان شهرداری مرکزی اصفهان بوده که ازاین جامعه،تعداد125نفرازکارکنان از طریق سرشماری به عنوان نمونه انتخاب شدند. که از این تعداد 109 نفر به پرسشنامه ها را به طور کامل تکمیل نمودند و تعداد 16 نفر پرسش نامه ها را ناقص جواب دادند که از نمونه نهایی حذف گردید. برای جمع آوری داده ها،از پرسش نامه سنجش کیفیت عملکرد فضلی،1391 استفاده شد که پس از بومی سازی در شهرداری به اجرا در آمد.میزان پایایی پرسشنامه ازطریق محاسبه آلفای کرونباخ به ترتیب 0/89و0/99 محاسبه شد.بدین منظور در سطح آمار توصیفی شاخص های فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد محاسبه شده است. در سطح استنباطی، تجزیه و تحلیل داده ها با آمار استنباطی (آزمون های ناپارامتریک بایونمیال و فریدمن) انجام گردیده است.نتایج نشان می دهد آموزش های الکترونیک بر ابعاد کیفیت کاری کارکنان (مهارت های جدید، اثربخشی در انجام کار، افزایش سرعت و مقدار انجام کار،افزایش موفقیت شغلی،جاذبه و علاقه مندی در کار،کاهش استرس شغلی کارکنان) تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها:

آموزشهای الکترونیک ، اثر بخشی آموزشی ، کیفیت ، عملکرد ، شهرداری اصفهان