نقش جمعیت در آموزش و توسعه

هدف: هدف پژوهش حاضر نقش جمعیت در آموزش و توسعه می باشد. رشد جمعیت با آموزش و توسعه پایدار رابطه دارد و بر آنان تاثیر گذار می باشد به گونه ای که با افزایش جمعیت نیاز به این است که امکانات و ظرفیت های آموزشی و توسعه ای اعم از تمامی زمینه ها (اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی) را نیز افزایش پیدا کند. آموزش یکی از جنبه های مهم تغییرات جمعیتی، توسعه اجتماعی و رشد اقتصادی برای هر جامعه ای است که آینده اقتصادی و رفاه اجتماعی همه افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و توسعه نیز از ارکان مهم در برنامه ریزی منابع و نیروی انسانی می باشد. روش: روش موجود در این پژوهش مروری بر مطالعات انجام شده می باشد و گردآوری اطلاعات نیز از طریق روش کتابخانه ای- اسنادی انجام گرفته است. در این خصوص به سه نظریه طرفداران رشد و ازدیاد جمعیت، مخالفان رشد جمعیت، هواداران جمعیت ثابت مواجه می شویم. نتایج: در این نوشتار با توجه به این نظریات مطرح شده بدین نتیجه می رسیم که نظریه جمعیت متناسب مورد توجه است که با تعادل بین جمعیت، منابع و فرایند توسعه نه تنها نیازهای مادی و معنوی اعضاء جامعه تامین می شود، بلکه خوشبختی نسل های آتی با استفاده بهینه از محیط زیست و پایداری فرایند توسعه مد نظر باشد.