لحن سعدی در گلستان
محل انتشار: همایش بین المللی شرق شناسی، تاریخ و ادبیات پارسی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,157
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
OSPL01_209
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397
چکیده مقاله:
؛ سعدی هنرمندی اندرزگوست و از شیوه های گوناگون زبانی برای تاثیر سخن خود بر مخاطب بهره برده است. سادگی، شیوایی و موزونی گفتار وی آثارش را شهره عام و خاص کرده است. یکی از شگردهای وی استفاده از لحن های متفاوت با توجه به زمینه و بافت کلام است. لحن یا tone بازتاب رنگ عاطفی کلام و نیز اندیشه و موضوعات عینی و ذهنی گوینده است. سعدی در القاء آموزه های خود از انواع لحن ثابت، متغیر، آمرانه، ناهیانه، ستایشی، هشدار آمیز، پدرانه و...استفاده کرده است. تعدد لحن های او بر میزان توفیق او در انتقال پیام تاثیر می گذارد و خواننده نیز با تغییر لحن به تفاوت های زبانی وی دست می یابد. لحن به گونه های زبانی مربوط است و زبان عنصر اصلی سازنده متن به شمار می رود، این مقاله حول موضوع زبان سعدی در گلستان به بررسی عامل لحن و انواع گوناگون آن در این اثر تعلیمی می پردازد.
نویسندگان
فاطمه حیدری
دانشیار زبان و ادبیات فارسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران