بررسی اثر زیستپالایی بر روند پالایش خاک آلوده به گل پایه روغنی حفاری

هیدروکربنهای نفتی در خاک سبب آلودگی منابع آبهای زیرزمینی و سطحی شده و در نهایت موجب ایجاد سمیت در موجودات زنده خواهد شد. این تحقیق با هدف بررسی و شناسایی باکتریهای بومی منطقه آلوده به گل پایه روغنی حفاری، استخراج و خالصسازی این باکتریها و تعیین اثر این باکتریها بر زیستپالایی خاکهای منطقه مورد مطالعه، اجرا شد. به منظور انجام این بررسی نمونهای از خاک آلوده منطقه برداشته شده و جهت استخراج و خالصسازی باکتریهای بومی، به آزمایشگاه فرستاده شد. نمونهای دیگر نیز از خاک آلوده منطقه برداشته شده و پس از انتقال به آزمایشگاه و تعیین درصد آلودگی با خاک غیر آلوده منطقه رقیق شده و میزان آلودگی خاک به حدود 6 درصد کاهش داده شد. ابتدا آزمایش آبگریزی انجام شد و سپس خاک به 6 نمونه 1/6 کیلوگرمی تقسیم شده و به نمونه ها دو تیمار، هر کدام در سه تکرار اعمال شد. به تیمار اول 100 گرم پودرباکتری (باکتری استخراج شده از خاک آلوده) اضافه شد. یک تیمار هم به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. پس از گذشت دو، پنج و ده هفته از اعمال تیمارها آزمایشهای تنفس میکروبی، شمارش باکتری و درصد آلودگی نفتی انجام شد. حداکثر تجزیه کل هیدروکربنهای نفتی TPH) خاک در تیمار افزودن باکتری16/9درصد نسبت به نمونه اولیه (پیش از اعمال تیمار) مشاهده شد. مطالعه حاضر نشان داد که تیمار افزودن باکتریهای بومی تجزیه کننده هیدروکربنهای نفتی در طول مدت زمان پنج هفته بهترین تیمار جهت زیستپالایی خاکهای آلوده به مواد نفتی میباشد.

کلیدواژه ها:

زیستپالایی ، باکتری بومی ، درصد آلودگی خاک ، گل پایه روغنی حفاری