ارتباط بین منبع کنترل و راهبردهای مقابله با استرس در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان گیلان غرب

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین منبع کنترل (درونی، بیرونی) و راهبردهای مقابله با استرس در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان گیلان غرب باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع هم بستگی است که جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان پسر و دختر مقطع ابتدایی شهرستان گیلان در باب در بین سال اول 1٬394 - 1٬393 تشکیل می دادند ، با مراجعه به جدول مورگان تعداد نفر 125 نفر دختر در صد 25 نفر پسر از آنان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند به منظور گردآوری داد از پرسش نامه مقابله با استرس CISS انداروپارکر (1٬990) و پرسش نامه منبع کنترل راتر(1٬966) استفاده شد، به منظور تأمین روایی صوری، از نظرات متخصصین و پایایی پرسش نامه از آلفای کرونباخ (به ترتیب 90% و 75%) استفاده گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کولموگروف - اسمیرنوف یک گروهی، تحلیل واریانس یک راه، و جهت تعیین ارتباط بین متغیرها از ضریب هم بستگی پیرسون و ضریب هم بستگی اسپیرمن و آزمون t دو گروه مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که دانش آموزان پسر بیشتر از راهبردهای مقابله با استرس هیجان مدار و مسئله مدار استفاده می کنند در مقابل دانش آموزان دختر بیشتر از راهبرد مقابل تیمی اجتناب مدار استفاده می کنند. همچنین بین دانش آموزان دختر و پسر از نظر منبع کنترل هیچ تفاوتی مشاهده نشد. نتایج پژوهش نشان داد که دانش آموزان یک منبع کنترل درونی دارند بیشتر از راهبر مقابله ای مسئله مدار و دانش آموزان با منبع کنترل بیرونی بیشتر از راهبرد مقابل این هیجان مدار استفاده می کنند.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان