آموزش خودنظارتی بر درگیری رفتاری دانش آموزان متوسطه دوره دوم شهرستان بافت

با عنایت به اهمیت پیشرفت و ارتقای تحصیلی دانش آموزان، هدف اساسی از انجام این پژوهش تاثیر آموزش خودنظارتی بردرگیری رفتاری دانش آموزان متوسطه دوره دوم شهرستان بافت در سال 1931 بوده است.پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه دانش آموزان مقطع دوم دبیرستان شهر بافت در سال تحصیلی 1931 بوده است. نمونه این پژوهش شامل 14 نفر از دانش آموزان که بصورت نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. از میان نمونه پژوهش بطور تصادفی 14 نفر پسر و 14 نفر دختر در گروه کنترل و 14 نفر پسر و 14 نفر دختر در گروه آزمایش گماشته شد. ابزار پژوهش پرسشنامه های درگیری تحصیلی پینتریچ و دیگروت ) 1331 ( بود. گروه آزمایش تحت مداخله آموزش خودنظارتی به مدت 8 جلسه 34 دقیقه ای قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله را دریافت نکردند. نتایج پس آزمون با روش تحلیل کوواریانس حاکی از این بود که اجرای مداخله خودنظارتی منجر به افزایش معنادار درگیری رفتاری درگروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است.

کلیدواژه ها:

خودنظارتی ، درگیری رفتاری