رویکرد روانشناختی و زیست فناوری نوین رحم جایگزین در درمان ناباروری

رحم جایگزین، از جمله فناوری های نوین پزشکی در زمینه پاسخ به مساله ناباروری است که در ارتباط با معانی مهمی از قبیل زن، مادری، خانواده و تولد قرار می گیرد و با خود مسایل عمیق قانونی، اجتماعی، روانشناسی و اخلاقی به همراه می آورد ( 1 ). این پژوهش با هدف بررسی نقش بعد مشاوره ای و استفاده از پروتکل رویکرد روانشناختی در زمان بکارگیری از زیست فناوری رحم جانشین در ایران است. روش کار در این مطالعه، از طریق مرور مقالات، منابع و اسناد با استفاده از جستجو در بانک های اطلاعاتی ایرانداک، گوگل پیشرفته، گوگل محقق، اس آی دی، انسانی ، مگیران، ویکی پدیای فارسی و انگلیسی و کتب مرجع بروز رسانی شده است. از لحاظ روش انجام، تحقیقی توصیفی و کتابخانه ای؛ و از لحاظ هدف تحقیق؛ از نوع تحقیقات کاربردی و ابزار گردآوری اطلاعات، جمع آوری مطالب از منابع کتابخانه ای و بررسی اسناد است. مطابق یافته های پژوهش، ایران با تاخیری ده ساله از ابداع روش های لقاح خارج رحمی در دنیا، اقدامات درمان ناباروری را آغاز نمود. ولی در حال حاضر با فراهم آوردن امکان کیفی و کمی این اقدامات درمانی، شاهد تحقق تمامی این توانمندی ها در کشور هست. محدودیت های مختلف پزشکی، اعتقادی، فرهنگی و قانونی در بکارگیری فن آوری لقاح خارج رحمی در باروری شخص ثالث، که جایگزینی رحمی نیز از آن جمله است، موجب شده است که این روندهای درمانی به کندی پیش روند (2 ). نتایج حاصله نشان می دهد، درمان ناباروری به روش رحم جایگزین، از جمله مواردی است که نیازمند خدمات مشاورهای جامع و تخصصی است. در این مشاوره ها علاوه بر بررسی طبی و روانی؛ که مراکز درمانی موظف به انجام آن می باشند، اطلاع رسانی به زوجین نابارور و اهداء کننده، برای شفاف سازی مسایل شرعی و قانونی و پیشگیری از بروز معضلات شرعی، قانونی و روانی ضروری به نظر می رسد و این مهم از طریق ارایه راهنمایی های آموزشی مرتبط ممکن می گردد ( 3).

کلیدواژه ها:

ناباروری ، فناوری های نوین ، زیست فناوری ، لقاح خارج رحمی ، رویکرد روانشناختی