ارزیابی شاخص های توسعه ی پایدار شهری و انتخاب بهترین روش آن

در نظام سرمایه داری امروزی، شهر به عنوان مکان مناسب و شهرنشینی به عنوان شیوه ی مطلوب زیست در آن به شمار می آید. لذا شهر پدیده ای پیچیده است و همه پدیده های پیچیده نیاز به شناخت دقیق و اخذ تصمیمات صحیح دارند. مفهوم پایداری، تأمین نیازهای امروز را بدون به مخاطره انداختن نیاز آیندگان، مورد ت وجه قرار می دهد. توسعه پایدار شهری موضوعی جالب برای سیاستگزاران و برنامه ریزان منطقه ای محسوب می شود. مطرح شدن توسعه پایدار، به عنوان شعار اصلی هزاره ی سوم نیز ناشی از اثرات شهرها بر گستره ی زیست کره و ابعاد مختلف زندگی انسانی است. براین اساس بررسی ارزیابی و توسعه پایدار شهری و روشهای ارزیابی توسعه پایدار ضروری می باشند. بدین ترتیب آگاهی و اطلاع از عوامل اصلی و کلیدی در پایداری شهری و ارزیابی و تجزیه و تحلیل آنها و به تبع آن انتخاب روش و ابزار مناسب به منظور اندازه گیری کمی آن، از اهمیت بالایی برخوردار است. از این رو هدف مقاله حاضر، ارزیابی شاخص های توسعه پایدار شهری و انتخاب بهترین روش آن بمنظور دستیابی به سیستم شهرنشینی ایده آل برای محاسبه ی شاخص توسعه ی پایدار شهری می باشد. که نتایج حاصله از مقایسه ی روش های مختلف این است که بهترین و جامع ترین روش برای محاسبه ی شاخص توسعه ی پایدار شهری، استفاده از سیتم استنتاج فازی سلسله مراتبی (SAFE) است.

کلیدواژه ها:

شاخص ها ، توسعه ی پایدار شهری ، ارزیابی ، شهرنشینی ، استنتاج فازی سلسله مراتبی ، سیستم