بررسی روند خشکیدگی جنگل های بلوط زاگرس جنوبی (مطالعه موردی: دشت برم کازرون- استان فارس)

در سالیان اخیر خشکیدگی های مختلف در جنگل های زاگرس به وقوع پیوسته که در بسیاری مناطق منجر به نابودی درختان جنگلی شده است. براساس آخرین آمار موجود مناطق آلوده شده بیشتر در استان های فارس، ایلام، لرستان، کرمانشاه، چهارمحال و بختیاری، کهکیلویه و بویراحمد و خوزستان پرانش یافته است. طبق آمار منتشر شده بیش از یک میلیون هکتار از رویشگاه های زاگرس به خسکیدگی مبتلا شده و این پدیده همچنان در حال پیش روی است. از جمله این موارد می توان به بروز خشکیدگی در سطوح وسیعی از جنگل های بلوط ایرانی در منطقه زاگرس جنوبی اشاره کرد. عوامل مستعد کننده ی خشکیدگی درختان شامل عوامل انسانی، قطع و زراعت دیم در زیر آشکوب درختان)، عوامل شروع کننده شامل ع وامل اقلیمی و عوامل مشارکت کننده شامل آفات و بیماری ها می باشند. ع دم زادآوری درختان منطقه موجب گردیده تا این جنگل ها به سوی رویشگاه پیر سوق داه شوند. به منظور بررسی مقدماتی خشکیدگی درختان بلوط ایرانی در جنگل های دشت برم کازرون که درختان آن بیش تر از سایر مناطق استان در معرض خشکیدگی قرار گرفتند ابتدا نقشه پایه منطقه تهیه و با جنگل گردشی مناطق دارای درختان خشکیده و مناطق فاقد درختان خشکیده مشخص گردید. سپس در منطقه دارای درختان خشکیده درختان را بر اساس درصد خشکیدگی به چهار دسته خشکیدگی کمتر از 25 درصد، خشکیدگی بین 25 تا 50 درصد، خشکیدگی بین 50 تا 75 درصد و خشکیدگی بیش از 75 درصد تقسیم می شوند و کلیه مشخصه های کمی و کیفی درختان ثبت شدند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بیش ترین درختان خشکیده شاخه زاد بودند و میزان خشکیدگی بیش از 75 درصد داشتند و در زیرآشکوب 90 درصد آنها کشت زیرآشکوب (زراعت) مشاهده گردید. در واقع باید گفت مشکل خشکیدگی درختان بلوط، تهدیدی برای همه جنگل های زاگرس است که لزوم توجه جدی به این امر ضرورتی اجتناب ناپذیر است.

کلیدواژه ها:

جنگل های زاگرس ، عوامل خشکیدگی ، درختان بلوط ، آفات و بیماری ، دشت برم کازرون