شناسایی انگلهای ماهیان و نقش آنهابه عنوان شاخص زیستی محیط های آبی

انگل ها گروهی از جانوران هستند که از سایر جانوران زنده به عنوان میزبان استفاده می نمایند و بسته به خارجی بودن انگل یا داخلی بودن آن بخشی یا تمامی روابطش با محیط خارجی توسط میزبان تنظیم می شود. استفاده از انگل های بدن ماهیان در محیط های آبی به عنوان یک بیواندیکاتور می تواند معرف سالم بودن اکوسیستم باشد. در صورتی که درصد بالایی از ماهیان یک اکوسیستم رودخانه ای یا دریاچه ای دارای انگل های داخلی و خارجی باشند، این امر گویای آن است که آن اکوسیستم در وضعیت مناسبی قرار ندارد. با توجه به اینکه انگل های ماهیان و بیماریهای انگلی عامل مؤثری در سلامت اکوسیستم های آبی و کاهش میزان محصول ماهی می باشند، پیشگیری از ابتلاء و گسترش بیماریهای ناشی از انگلها نقش مهمی را در افزایش بهره وری در ماهیان رودخانه های منطقه و بخصوص در کارگاه های پرورش ماهی ایفا خواهد نمود. در این راستا با شناخت انگل های موجود و اندام های آلوده و نیز ماهیان حساس و مقاوم به بیماریهای مربوطه با استفاده از نتایج بدست آمده می توان نسبت به پیشگیری و مبارزه اساسی اقدام نموده که در نتیجه باعثکاهش تلفات ماهیان و افزایش بهره وری تولید گوشت ماهی خواهد گردید. بطور کلی انگلهای ماهیان در گروه های زیر قرار دارند: تک یاخته ای ها، پریاخته ای هاف مرجان ها، کمر ها، سخت پوستان، نرم تنان. که در این میان به دلیل اهمیت ویزه کرم ها بویژه شاخه های خارسران، کرمهای نواری شکل، و کرمهای نخی شکل، به عنوان شاخص زیستی فلزات سنگین، در زمینه بررسی نحوه تجمع فلزات در آنها، و مقایسه آن با نحوه و میزان تجمع یافته در بافت های مختلف بدن میزبانان آنها بصورت مختصر به معرفی این سه شاخصه پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

انگل ، شاخص زیستی ، اکوسیستم ، ماهیف تک یاخته ای ، فلزات سنگین