مقایسه ی باقیمانده ی علف کش های آترازین و آلا کلر و EPTC+ ایمن کننده دی کلرامید دراندام های مختلف ذرت
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 768
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PDAS01_044
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1395
چکیده مقاله:
کاربرد علف کش ها در مدیریت تلفیقی علف های هرز ذرت و استفاده بی رویه از این ترکیبات برای دستیابی به عملکرد بالا در ذرت، در کشورهای درحال توسعه، منجر به بروز نگرانی هایی در رابطه با باقیمانده ی سموم در محصول و محیط زیست شده است؛ لذا اندازه گیری و تشخیص آنها در خاک و اندام های مختلف محصولات از اهمیت والایی برخوردار می باشد. بر این اساس جهت اندازه گیری باقیمانده ی علف کش های آترازین، آترازین + آلا کلر و EPTC+ ایمن کننده دی کلرامید در خاک و اندام های مختلف ذرت، آزمایش مزرعه ای، در تابستان سال 1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان شوش اجرا گردید. فاکتورهای مورد آزمایش شامل: هیبریدهای ذرت ( SC701 و SC704 ) و تیمارهای مختلف علفکش شامل، عدم استفاده از علفکش، علف کش EPTC + ایمن کننده دی کلرامید (در دو میزان 4 و 6 لیتر در هکتار)، آترازین ( 3 کیلوگرم در هکتار) و آترازین + آلا کلر ( به ترتیب 1 کیلوگرم و 4 لیتر در هکتار) به صورت پیش کاشت و مخلوط با خاک بود. در اندازه گیری باقیمانده ی علف کش ها در دو بازه زمانی 6 برگی و برداشت، به روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا، نشان داد. باقیمانده ی سموم در اندام های ذرت در بین تیمارهای مختلف علف کش اختلاف معنی داری وجود دارد، اما نوع هیبرید ذرت تأثیر معنی داری بر میزان آن ها نداشت. بیشترین مقدار باقیمانده ی سموم در خاک، برگ و دانه ذرت برای تیمار آترازین ثبت گردید که این مقدار خیلی بیشتر از حد مجاز روزانه می باشد. مقدار باقیمانده ی در خاک برای تیمار کاربرد آترازین و مخلوط آترازین + آلا کلر اختلاف معنی داری با یکدیگر نشان نداد. کمترین میزان باقیمانده ی علف کش، مربوط به تیمار کاربرد 4 لیتر EPTC+ ایمن کننده دی کلرامید بود که بیشترین کارایی را در کاهش تراکم علف های هرز را از خود نشان داد. میزان باقیمانده این سم در برگ، خاک و دانه ذرت هرچند کمتر از علف کش آترازین بود، ولی مقدار آنها در کلیه نمونه ها خیلی بیشتر از حد مجاز روزانه بود. کاربرد تیمارهای مختلف علف کش، تأثیر معنی داری بر کاهش تراکم اویارسلام، عروسک پشت پرده، کنجد وحشی، مجموع پهن برگ ها و کل علف های هرز داشت. همچنین عملکرد دانه و زیست توده ذرت برای تیمارهای مختلف علفکش در هر دو هیبرید اختلاف معنی داری با یکدیگر نشان ندادند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سحر دیناروند
دانشجوی کارشناس ارشد گروه شناسایی و مبارزه با علف های هرز دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
عبدالرضا سیاهپوش
استادیار گروه شناسایی و مبارزه با علف های هرز و عضو هیئت علمی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
احمد کوچک زاده
عضو هیئت علمی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :