بررسی برخی کاربردهای نانو فناوری در کشاورزی و صنایع غذایی (نانو بیوتکنولوژی، بسته بندی، سلامت غذایی، نگهداری غذا، کشاورزی دقیق، بازیافت ضایعات کشاورزی)

با توجه به رشد روز افزون جمعیت دنیا و کاهش منابع غذایی، بی شک روی آوردن به فناوری های نو از جمله فناوری نانو می تواند راهگشای بسیاری از مشکلات در این حیطه باشد. در صنعت غذا، بسته بندی یکی از عوامل موثر در حفظ کیفیت و ایمنی غذا است. اهمیت کاربرد نانو تکنولوژی در بسته بندی مواد غذایی، افزایش ممانعت از ورود و خروج گازها، افزایش پایداری رطوبتی و حرارتی در بسته بندی های مختلف مواد غذایی می باشد. از جمله نانوذراتی که به طور عمده در صنعت بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد، نانو ذرات اکسید سلیکون و اکسید نقره می باشد. عموما بسته بندی های ضد میکروبی حاوی نانوذرات نقره در سه دسته کلی دسته بندی می شوند که عبارتند از: پوشش دادن یا جذب نانو نقره در سطح پلیمر، شرکت دادن مواد ضد میکروبی به طور مستقیم در ماتریکس پلیمر و افزودن پد های حاوی نانوذرات نقره در داخل بسته بندی. دسته سوم دارای بالاترین میزان موفقیت بوده و سه نوع از آن معمولا غالب هستند که عبارتند از: جاذب های اکسیژن، جاذب های رطوبت و تولید کننده های گاز اتانول. تکنولوژی حسگر زیستی یک روش قدرتمند در مقابل تکنیک های آنالیتیکی مرسوم بوده و ویژگی ها و حساسیت سیستم های زیست شناختی را در تجهیزات کوچک و کم هزینه تحت کنترل دقیق در می آورد. بخش تحقیق و توسعه حسگر زیستی عمدتا بسوی حفظ سلامتی، کاربردهای محیطی و صنایع غذایی هدایت می شود. حسگرهای کوچک و سیستم های کنترل و پایش که با کمک فناوری نانو ساخته شده اند، می توانند تاثیر مهمی بر کشاورزی دقیق داشته باشد. مزیت استفاده از بازیافت ضایعات محصولات کشاورزی نظیر تولید سیلیس نانو کریستالی از سبوس برنج این است که می توان از ماده اولیه ارزان قیمتی، ماده ای با ارزش افزوده نسبتا بالا بدست آورد.

کلیدواژه ها:

بازیافت ضایعات ، نانوذرات نقره ، حسگر زیستی ، بسته بندی هوشمند ، کشاورزی دقیق