تاثیر کود زیستی نانو و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام آفتابگردان

به منظور مقایسه اثر سطوح مختلف کودهای زیستی نانو و شیمیایی بر عملکرد کمی ارقام آفتابگردان، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل (چاه نیمه) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل پنج سطح کود شیمیایی و کود زیستی نانو شامل: 100 درصد مقدار توصیه شده کود شیمیایی، 75 درصد مقدار توصیه شده کود شیمیایی+ کود نانو، 50 درصد مقدار توصیه شده کود شیمیایی+ کود نانو، 25 درصد مقدار توصیه شده کود شیمیایی+ کود نانو و کود نانو (به تنهایی) و سه رقم آفتابگردان مستر، توده بومی شاهرود و توده بومی سبزوار بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد تیمار 75 درصد کود شیمیایی+ کود زیستی نانو باعث افزایش بیشتر خصوصیات مورد آزمایش مانند: قطر طبق، وزن طبق، وزن هزار دانه و عملکرد دانه شد. بیشترین میزان وزن ساقه مربوط به تیمار 100 درصد کود شیمیایی بود. در بین ارقام نیز توده بومی شاهرود در اکثر صفات شامل قطر طبق، وزن طبق و عملکرد دانه بیشترین مقدار را دارا بود. در مجموع از نتایج این آزمایش میتوان بیان کرد تیمار 75درصد کود شیمیایی+ کود زیستی نانو و توده بومی شاهرود به عنوان راهکاری برای افزایش عملکرد و اجزای عملکرد ارقام آفتابگردان، کاهش استفاده بیرویه از کودهای شیمیایی، حفظ سلامت خاک، کاهش آلودگی زیست محیطی و در نهایت گسترش کشاورزی پایدار است.

کلیدواژه ها:

کود زیستی نانو ، کود شیمیایی ، عملکرد ، اجزا عملکرد ، آفتابگردان