ارزیابی اکوفیزیولوژیکی همزیستی میکوریز در چندین گونه گیاهی ازمحدوده زمین های مراد بیگ(جنوب همدان)

میکوریز یکی از سودمندترین همزیستی ها که در آن گیاه میزبان و قارچ های همزیست به طور متقابل سود می برد. به منظور بررسی وضعیت میکوریزی,منطقه ی مرادبیگ واقع در جنوب همدان انتخاب شد.همدان در طول جغرافیایی 28 تا 48 درجه و 33 درجه تا 48 دقیقه و در عرض جغرافیایی 45 تا 34 درجه و 50 تا 34 دقیقه و در بلندای 1870 متری از سطح دریا قرار دارد. دره مرادبیگ بزرگترین دره کوهستان الوند است و در جنوب شهر همدان قرار دارد. در گذشته که شهر چندان گسترده نشده بود، 4 کیلومتر با شهر فاصله داشت، تا این که بر اساس مصوبه شورای عالی شهرسازی در سال 1367 شمسی این دره به محدوده خدمات شهری ملحق و جزو شهر همدان محسوب شد. این دره برخلاف سایر دره های الوند مانند دره ماوشان رود و دره گنجنامه که در مسیر راههای باستانی قرار داشتند، در منطقه بسته ای قرار دارد و تردد در آن بسیار اندک بوده است (گروسین، 1383 ). این منطقه بین ارتفاع 1800 تا حدود 2300 قرار گرفته است. به این منظور پس از نمونه برداری ریشه واسپور خاک از ریزوسفر گیاهان (گیاهان خودرو) منطقه مرادبیگ ،در دو فصل تابستان و پاییز برای بررسی حضور قارچ های میکوریز و چند آنالیز خاک مورد مطالعه قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

میکوریز ، همزیستی ، اسپور ، مرادبیگ