اثربخشی قصه درمانی براختلال دلبستگی کودکان پیش دبستانی ساکن درمراکز شبه خانواده شهر گرگان

هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثربخشی قصه درمانی بر اختلال دلبستگی کودکان پیش دبستانی مراکز شبه خانواده شهر گرگان بوده است.مطالعه حاضر تجربی از نوع پیشآزمون – پسآزمون بود . 16کودک از مراکز شبه خانواده بهصورت در دسترس انتخاب شدند . سپسمراقبین آنان به پرسشنامه اختلال دلبستگی راندولف پاسخ دادند و بر اساس نمره کسبشده در این آزمون به دو گروه هشت نفره آزمایشی وگواه تقسیم شدند. . کودکانی که در گروه آزمایشی بودند، در هشت جلسه 45دقیقه ای ، تحت برنامه قصه درمانی قرارگرفته اند و در مقابلگروه کنترل درمانی دریافت نکردند. پس اتمام جلسات درمانی ، پرسشنامه ها مجدداً توسط مراقبین کودکان گروههای آزمایشی و کنترلپاسخ داده شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده های پژوهش،از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. مقایسه شاخص های توصیفی متغیررشد اجتماعی نشان داد که، میانگین نمره به دست آمده اختلال دلبستگی در گروه آزمایش در پسآزمون بیشتر از پیشآزمون هست. ضریب Eta=0.99به دست آمده، نشاندهنده تفاوت معنی دار میان گروه کنترل و آزمایشی در اثربخشی قصه درمانی در اختلال دلبستگی کودکانساکن در مراکز شبه خانواده است. نتایج به دست آمده نشان دهنده ی اثربخشی قصه درمانی بر اختلال دلبستگی بر کودکان بود و وضعیتگروه های آزمایشی ازلحاظ سازه مورداندازه گیری نسبت به گروه کنترل در مرحله پسآزمون بهبودی را نشان داد

کلیدواژه ها:

قصه درمانی ، اختلال دلبستگی ، کودکان مراکز شبه خانواده