تعییه رابطه استقلال و صمیمیت خاوواده با هویت ملی – مذهبی در افزاد مجزد 14 تا 30 سال شهز گزگان

مقدمه: در فرهنگ ما ایرانیان خانواده جایگاه خاصی را در تأمین مهر و محبت داراست. در واقع کانون اصلی ایجاد مهر و محبت خانواده است. محرومیت از مهر و محبت تأثیر منفی بر رشد هویت شخصی و ملی افراد دارد. یکی از مهمترین راههای تأمین محبت و احساس دلبستگی در کودکان ایجاد رابطه صمیمانه میان پدر و مادر و اعضای خانواده است. روش: این تحقیق از نوع کاربردی و توصیفی می باشد. و در این تحقیق از روش همبستگی استفاده شده است، زیرا به مطالعه رابطه همبستگی بین دو متغیر می پردازد. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود و اعضای جامعه تحقیق را افراد 14-30 منطقه 1 و 2 شهر گرگان تشکیل می دادند. یافته های: بین دو متغیر ایران دوستی و استقلال رابطه مثبت و مستقیم وجود داشت. بین متغیرهای دفاع از سرزمین و صمیمیت و همچنین بین هویت سهل گیرانه دینی با صمیمیت رابطه منفی بدست آمد و بین سایر متغیرها رابطه معناداری یافت نشد. نتیجه گیری: یکی از عوامل اصلی در تشکیل هویت و پیشگیری از بحران هویت توجه به محیط زندگی اولیه و روابط بین اعضای خانواده می باشد. پس برای تشکیل دو مؤلفه اصلی ایجاد هویت یعنی استقلال فردی و ایجاد نزدیکی و صمیمیت باید به بنیان خانواده کارآمد همت گمارد.

کلیدواژه ها:

هویت دینی ، استقلال و صمیمیت خانواده ، هویت ملی