برسی رابطه مبانی روانشناسی مثبت گرابا رویکرد اسلامی دردانشجویان دانشگاه پیام نورمرکز شهرکرد

از موضوعات مهم و اساسی در زندگی انسانها، تأمین یک زندگی موفق و کامیاب و همراه با خوشبختی و شادمانی است که در ادبیات دین، از آن به عنوان «حیات طیبه» و «سعادت» و مانند آن و در روانشناسی مثبت گرا از آن بعنوان «زندگی خوب» یا «کیفیت زندگی» و یا «سعادت و شادکامی» یاد می شود. روان شناسی مثبت روان شناسی قرن 21 است علمی که به جای ناتوانایی ها و ضعف های بشر روی توانمندی ها و فضیلت های انسانی همچون هوش هیجانی، خلاقیت، عواطف و هیجان های مثبت، خوش بینی، شادکامی، خردمندی، خودآگاهی و مانند آن متمرکز شده است. (میرحسینی 1392). همسو و حتی قرن ها پیش تر نهضت اسلام به دنبال پایه ریزی جامعه ای است که سرشار از شورونشاط، تلاش و امید باشد و هرگونه کسالت و سستی و ناامیدی را از او بزداید (مقیمی حاجی، 1390). اهمیت داشتن یک زندی شاد و بانشاط همراه با مثبت نگری در زندگی درآموزه های اسلام و اهمیت آن در روانشناسی ما را بر آن داشت در این پژوهش به بررسی رابطه مبانی روانشناسی مثبت گرا با اسلام بپردازیم. جامعه آماری پژوهش را دانشگاه پیام نور شهر کرد و نمونه آماری آن را 365 نفر از دانشجویان تشکیل می دهند که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. این پژوهش از نوع پژوهش میدانی- کتابخانه ای می باشد. با توجه به فرار بودن مؤلفه های روانشناسی مثبت گرا دو مؤلفه از مؤلفه های آن یعنی شادکامی و جهت گیری به زندگی در این پژوهش با رویکرد اسلامی بین دانشجویان مورد بررسی قرار می گیرد. در این پژوهش از دو پرسشنامه شادکامی اکسفورد و جهت گیری زندگی استفاده شد؛ علاوه بر اینها از پرسشنامه نگرش مذهبی با رویکرد اسلام برای مقایسه و رابطه میزان معنویت با دو مؤلفه روانشناسی مثبت گرا استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بین شادکامی و نگرش مذهبی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، اما بین جهت گیری به زندگی و نگرش مذهبی رابطه معنی دار بدست نیامد؛ بنابراین عواطف مثبت از جمله شادکامی رابطه معنی داری با معنویت، خصوصاً اسلام دارد. بر اساس این تئوری، شادکامی بر واقعیت هایی مبتنی است که توسط خداوند متعال تقدیر شده و دستیابی به آن نیز راه خاصی دارد که بازهم توسط خداوند متعال تنظیم شده است.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت گرا ، شادکامی ، جهت گیری به زندگی