رابطه گرایش های مذهبی و سبک های اسناد با سلامت روانی در دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی فرهنگ و هنر

یکی از مسائل جهان امروز، مسئله سلامت روانی انسانها و به ویزه قشر تحصیل کرده و اینده ساز کشور است و نقش عوامل تأثیر گذار در این مقوله همیشه مطمح نظر و با ارزش تلقی می شود. لذا در راستای تحقق این مهم هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه گرایش های مذهبی و سبک های اسناد با سلامت روانی در دانشجویان دانشگاه علمی کاربردی فرهنگ و هنر واحد 11 تهران است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان پسر و دختر مقطع کاردانی این دانشگاه در سال 1393 می باشد که در نیم سال اول تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بوده اند. نمونه این پژوهش را 230 نفر از این دانشجویان تشکیل می دادند که از بین جامعه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آلپورت و سبک های اسناد سلیگمن و ازمون (SCL-90-R) بود. پس از جمع آوری داده ها جهت بررسی از روش های آمار توصیفی و استنباطی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (به روش گام به گام) استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج این پژوهش بین مذهب درونی و سلامت روانی ربطه وجود دارد (r=0.367, p=0/01) و نیز بین مذهب بیرونی و سلامت روانی رابطه وجود دارد (r=0/299, p=0/01) همچنین بین سبک های اسناد با سلامت روانی دانشجویان نیز به لحاظ آماری رابطه معناداری وجود دارد (r=0/320, p=0/01) که این همبستگی مثبت و مستقیم است. یعنی با افزایش نمره سبک های اسناد، نمره سلامت روانی نیز افزایش می یابد. بین گرایش های مذهبی (مذهب درونی و بیرونی) و سبک های اسناد رابطه معناداری از لحاظ آماری وجود دارد. درونی (r=0/875, p=0/01) بیرونی (r=0/896, p=0/01) همچنین این همبستگی مثبت و مستقیم است. و با استفاده از روش گام به گام، متغیر مذهب درونی بعنوان مؤثرترین متغیر در سلامت روانی وارد معادله رگرسیون شده است. نتیجه گیری: می توان با تقویت باورهای مذهبی و اعتقاد به خداوند و آموزش این باورها به افراد، سلامت جسمانی و روانی آن ها را ارتقاء داد.

کلیدواژه ها:

گرایش مذهبی ، سبک های اسناد ، سلامت روان ، دانشجویان