ایدئولوژی گرایی و محافظه کاری به مثابه چالش هایی فراروی تحول تربیتی در رویکردهای سنت گرایانه

تعلیم و تربیت باتلقین متفاوت است باقری 1384تلقین به معنای تزریق و فروکردن ایدئولوژی های خاصی به ذهن دانش اموزان است دریک معنا میتوان ایدئولوژی را به جهت دارا بودن خصیصه ی غیرعینیت گرایانه اش درمقابل دانش قرارداد پژوهش تربیتی بارویکرد دینی میتواند به جهت غلبه هویت گرایی برمعرفت اندیشی به سمت ایدئولوژی سازی گزاره های معرفتی پیش رود و به جای پژوهشبه توجیه برخی عقاید بپردازد تاریخ اموزش و پرورش اسلامی نشان میدهد که این رویکرد به تقابل میان تربیت اسلامی و تربیت دنیوی انجامیده است اسماعیل علی 1384 پیش فرضهای پژوهشی که تصوردایره المعارفی ازدین دارند بارسنگینی بردوش دین مینهند و بنابراین دین دراین حالت سعی می کند نمونه ای بی بدیل ازخود درعرصه دانش تربیتی عرضه نماید و ازاین روچون این امر ممکن نیست به عرصه هویت گرایی و ایدئولوژی ورزی فرومی افتد درنتیجه گفتمان عینیت گرایی درعرصه دانش ها به گفتمان جنگی تبدیل میشود سنت گرایی مکتب فکری است که دراوایل قرن بیستم توسط رنه گتون 1886-1951اندیشمند وعارف فرانسوی ارایه گردید پس ازاو کوماراسوامی 1947-1877وفریتیوف شوان 1998-1907 این اندیشه را دنبال کردند درایران مدافع این تفکر سیدحسین نصر می باشد ازنظر نصرسنت ودرمعنای اخص آن دین اصول و قواعد لایتغیری است که به انسان معرفت حقیقی میدهد و نه شناخت حسی و عاطفی نصر1385سنت با امرقدسی ارتباط وثیق دارد ومیتوان گفت امرقدسی منبع و مبدا سنت است