ارزیابی اثرات برنامه های توانمندسازی زنان در کاهش نابرابری جنسیتی در یک دوره چهار ساله در کشورهای خاورمیانه

شاخص توانمندسازی زنان در 1995 به منظور سنجش و اندازه گیری میزان نابرابری جسیتی در جوامع مختلف از سوی نهاد برنامه های توسعه سازمان ملل متحد مطرح گردید از ان زمان تاکنون تلاش کشورهای عضو ارتقاء برنامه های توانمندسازی زنان به منظور رفع فقر، بی عدالتی و شکاف میان زنان و مردان از لحاظ دستیابی به جایگاه های اجتماعی اقتصادی و سیاسی برابر بود ه است. بنابراین در این مقاله درصدد آن هستیم تا در یک دوره چهار ساله به ارزیابی تاثیرات توانمند ساختن زنان در کاهش نابرابری جنسیتی در کشورهای خاورمیانه بپردازیم. روش به کار رفته روش تطبیقی و اسنادی با استفاده از داد های گزارش انسانی سازمان ملل از سال 2010 تا 2013 است و. نتایج حاکی از ان است که در میان کشورهای مورد بررسی هم تغییری توانمندسازی زنان و نابرابری جنسیتی به طور قابل توجهی بالاست. 0/677 بدین معنی که به هر میزان شاخص توانمندسازی زنان در کشورهای منطقه افزایش یافته به همان میزان نابرابری جنسیتی در این مناطق کاهش یافته است و بالعکس از سوی دیگر قدرت تبیین مولفه های نشانگر توانمندسازی زنان در نپیش بینی و آینده نگری واریانس تغییرات نابرابری جنسیتی 0/549 نشان دهنده نقش عمده این برنامه ها در بهبود وضعیت نابرابری میان زنان و مردان در خاورمیانه است.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی زنان ، نابرابری جنسیتی ، توسعه انسانی ، خاورمیانه