بررسی برنامه های آموزش همگانی پیشگیریازکودک آزاری در ایران وامریکا

کودک آزاری معلولی است از عامل های چندگانه که مشکلات جبران ناپذیری را برای کودکان و نوجوانان در معرض آسیب ،ایجاد می کند ، هرنوع کوتاهی و غفلت یا ارتکاب به هرعملی که بهداشت و سلامت جسمانی وروانی کودک را به مخاطره اندازد و خدشه ای برآن وارد کند کودک آزاری قلمداد می گردد . به طور روشن، پرسش اصلی که مطالعه ی حاضردرپی یافتن پاسخی علمی و عملی برای آن بوده است برنامه های پیشگیری همگانی « عبارتست از این که ازکودک آزاری درایران وامریکا چه تفاوتی با هم شیوه های گوناگون برنامه های » و گزاره ی ؟ دارند پیشگیری همگانی در پیشگیری از کودک آزاری درایران فرضیه اصلی ای است که وامریکا موثر می باشند این مطالعه علاقه مند به آزمون آن است. نتایج حاصلاز پژوهش ها در این زمینه نشان دهنده آن است که آزار کودکان و نوجوانان در سنین کودکی بیشتر از سنین نوجوانی است ، آزارهای جسمی، عاطفی و جنسی به ترتیببیشترین فراوانی ها را دارند . سن کودکان و نوجوانانی که مورد آزار قرار گرفته اند با نوع کودک آزاری ارتباط دارد وکودکانی که مورد آزار قرارگرفته اند در شرایطدشواراجتماعی ، اقتصادی وخانوادگی بوده اند . کودکان و نوجوانان آزار دیده دچار مشکلات عاطفی، رفتاری ، یادگیری، اجتماعی و شخصیتی هستند. اقدامات پلیس با رویکرد جامعه نگر، نقش مؤثری درپیشگیری از وقوع و بروز کودک آزاری در ایران را دارد، اما برای پیشگیری از وقوع و بروز آزار کودکان در ایران چالشهایی وجود داردکه بخشی از آن مرتبط با مسائل فرهنگی ، قانونی و حمایتی در مورد کودکان در ایران است . نتایج بررسی های محقق نشان می دهد:درامریکا این برنامه ها شامل:آموزشعوامل فردی والدین،عوامل محیطی و عوامل مربوط به خانواده.ودرایران شامل: ارائه خدمات بازتوانی - ایجاد قوانین حمایت کننده از حقوق کودکان می شود. دراین تحقیق از روش کتابخانه ای برای جمع آوری داده ها استفاده شده است

کلیدواژه ها:

کودک آزاری ، پیشگیری ، کودک ، آزار جسمی ، عاطفی و جنبی