صلاحیت های دیوان کیفری بین المللی

بررسی صلاحیت دادگاه کیفری بین المللی از این جهت که نه برای مدت زمان محدود و نه به طور موردی برای رسیدگی به وضعیت خاص آنگونه که در دیوانهای کیفری بین المللی برای یوگسلاوی سابق و رواندا مشاهده می شد و نه از سوی پیروزشدگان در جنگ علیه دول شکست خورده (آنگونه که در دیوانهای کیفری نورنبرگ مشاهده می شود)بلکه بطور نامحدودی و با صلاحیت عام به وجود آمده است، که حتی علیه طراحیان اساسنامه ی دادگاه و به وجود آورندگانش نیز می تواند اعمال صلاحیت نماید، از اهمیت خاص برخوردار می باشد. اساساً دادگاه بین دو مفهوم قالیت پذیری یا admissibility و صلاحیت یا jurisdiction تفاوت گذاشته است منظور از صلاحیت، قابلیت دادگاه جهت رسیدگی به دعاوی مختلف از لحاظ عناصر زمانی مکانی نوع جرایم ارتکابی، وضعیت مرتکبان آنها و نظایر آنها است در حالی که منظور از قابلیت پذیرش پاسخگویی به این سوال است که در صورت وجود آن صلاحیتها و پس ازاحراز آنها دادگاه کیفری بین المللی با چه شرایط و در جه مواردی حق دخالت دارد بدین ترتیب صلاحیت اشاره به قالبیت دیوان برای بررسی وضعیت خاصی دارد که در آن جرمی ارتکاب یافته است در حالی که قابلیت پذیرش مربئوط به مرحله ای می شودکه در آن پرونده خاصی تشکیل شده است و دادگاه حق اعمال نظر زیادی در مورد این که آیا باید به ا« بپردازد یا خیر

کلیدواژه ها:

صلاحیت ، دیوان کیفری بین المللی ، بین المل ، عملکرد ، دیوان