ارزشیابی توصیفی ابتدایی در ایران

یکی از مهمترین دغدغه های والدین در امر تعلیم و تربیت فرزندان موفقیت آنان د رامور تحصیلی است نظام آموزش و پرورش با درک این دغدغه ارزشمند خود را ملزم می داند تا حداکثر تلاش خود را برای فراهم آوردن شرایط مناسب یادگیری و رشد و بالندگی فرزندان ایران عزیز اسلامی فراهم نماید. آیا تاکنون از خود پرسیده ایم که انتظارمان از مدرسه چیست به این سوال مهم در هرکسی پاسخی می دهد. اهداف تحصیلی و آموزش زمانی تحقق می یابد که ابزارهای آن به درستی پیش بینی شده باشند و به درستی به کار گرفته شوند. ارزشیابی ابزاری مناسب و اثربخش برای فعالیت بخشیدن به اهداف آموزشی تلقی می شود که با به کارگیری آن می توان میزان کارایی برنامه ها و تحقق اهداف را سنجید و براساس آن برنامه را تقویت یا ترمیم نمود و یااحیانا تغییر داد. اما ارزشیابی چیست؟ چه جایگاهی دارد؟تقسیمات آن کدام است؟ و چگونه می توان مدلی از ارزشیابی را ارائه نمود که کارامد و موثر باشد و بتواند برآورنده اهداف اموزشی و برآورد کنده میزان پیشرفت باشد؟ درباره مفهوم ارزشیابی اتفاق رای وجود ندارد جنانکه در بسیاری از مقولات علوم انسانی این عدماتفاق پدیده ای است که به چیپیده شدن مباحث و دشواریابی ان یا مجادلات دامنه دار و کم فاید دامن زده است در هر صورت برخی از تعاریف عرضه شده را که مشهورترند بر می شمریمدر این مقاله از روش مروری و منابع معتبر استفاده شده است و سعی بر آن شده است که تا ارششیابی توصیفی در ایران بررسی شود.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، توصیفی ، ایران ، تحول ، دگرگونی