مطالعه جرایم اطفال و نوجوانان درحقوقکیفری ایران

هدف از پژوهش حاضر مطالعه جرایم اطفال و نوجوانان در حقوق کیفری ایران در سال 1394 بود. آیین دادرسی کیفری در این زمانه با تاثیرپذیری از واقعیتهای اجتماعی و اموزهای حقوق بشری و جرم شناسانه به سمت افتراقی شدن پیش رفته است. افتراقی شدن رسیدگی به جرایم کودکان ونوجوانان شدن پیش رفته است. افتراقی شدن رسیدگی به جرایم کودکان و نوجوانان از جمله شاخص ترین جلوه های این راهبرد به شمار می رود. دادرسی کیفری ویژه اطفال که از بدو تماس کودک و نوجوان ب مقامات انتظامی و قضایی به لحاظ ارتکاب اعمال مغایر با قانون جزا، تا خاتمه رسیدگی به اتهام او جریان دارد، از حیث ضرورت تامین هدف ولاای انسانی اصلاح وتربیت و پیشگیری از وقوع جرم ایشان واجد اهمیت فراوانی است شیوه دادرسی اطفال و نوجوانان دارای وجوه افتراق است با شیوه دادرسی بزرگسالان می باشد. تحقیق پیش رو از نوع توصیفی پیمایشی بوده و منابع آن با استفاده از فیش برداری گزارشات مراجع قضایی و کتباخانه جمع آوری شده است نتایج تحقیق نشان داد که مراجع قضایی باید از طریق ایجاد دور های اموزشی با علوم مختلفی از قبیل روانشناسی کودک، مددکاری اجتماعی و جرمشناسی آشنایی کاملی داشته باشند. دادرسی باید کاملا غیر علنی و با حفظ حریم اطفال انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

اطفال ، نوجوانان ، افتراقی ، بزه دیده ، بزهکار