اسیب شناسی کاربست الگوی ارزشیابی کیفی - توصیفی از منظر بهبود یادگیری دانش آموزان ابتدایی

الگوی ارزشیابی توصیفی نوعی از ارزشیابی کیفی است که از سال - تحصیلی 1381-82 درنظام آموزش ابتدایی ایران اجرا می گردد. پژوهش حاضر که با روش توصیفی از نوع پیمایشی صورت پذیرفته است بدنبال شناسایی موانع کاربست این طرح از منظر بهبود یادگیری در حیطه های(شناختی عاطفی و روانی حرکتی) است . جامعته آماری در این تحقیق شامل کلیه معلمان زن و مرد شاغل در دوره ابتدایی در سال تحصیلی 93-94 بوده که تعداد کلی این معلمان 480 نفر است که از این تعداد 132 نفر زن و مرد بااستفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بصورت تصادفی انتخاب گردید ابزار جمع آوری اطالعات پرسشنامه محقق ساخته شناسایی موانع در حیط های سه گانه بوده است روایی و پایایی پرسشنامه محاسبه و مورد تایید 3 نفر از صاحب نظران قرا رگرفت برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون t تک نمونه استفاده شد عمده ترین نتایجتحقیق حاکی از آن است که ارجای الگوی ارزشیابی توصیفی در حیط های شناختی و روانی حرکتی دارای مانعی بود که این موانع در سطح معنی داری 0/05 موردتایید قرار گرفتند. اما موانع در حیطه عاطفی در سطح معنی درای 0/05 مورد تایید واقع نشدند.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، موانع اجرا ، حیطه های سه گانه ، ابزارهای ارزشیابی انگیزش تحصیلی