تاثیر روش تدریس یادگیری مشارکتی بر میزان یادگیری دانش آموزان پایه اول دبستان در مفهوم الگویابی

دانش ریاضیات به عنوان یک ابزار برای استفاده در زندگی روزمره برای وجود هر جامعه ای مهم است. این ابزار دانش آموزان را مجهز می کند تا با مجموعه ای منحصر به فرد و قدرتمند به درک جهان رسیده و به اعضای مولد جامعه تبدیل شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر روش تدریس یادگیری مشارکتی بر میزان یادگیری دانش آموزان پسر اول دبستان در مفهوم الگویابی می باشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانش آموزان پسر اول دبستان شهرستان سرخه تشکیل می دهند که تعداد 40 نفر از آن ها با روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و در پژوهش شرکت داده شده اند. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. در گروه آزمایش، تدریس با استفاده از روش تدریس یادگیری مشارکتی و در گروه کنترل، تدریس با استفاده از روش سنتی انجام شد. سپس میزان یادگیری دانش آموزان به وسیله ی پس آزمون سنجیده شد و داده های پژوهش با نرم افزار 22 spss و با استفاده از آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین میزان یادگیری دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد و روش تدریس یادگیری مشارکتی بر یادگیری دانش آموزان مورد مطالعه در آموزش این مفهوم اثر دارد. تجاوز نماید.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، اول ، دبستان ، الگویابی ، الگوی تدریس