رابطه کنترل عمل با فرسودگی تحصیلی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کنترل عمل با فرسودگی تحصیلی دانشجویان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 95-94 بود که تعداد 90 نفر از آنها به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس تجدید نظر شده کنترل عمل دیفندروف و پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی (شامل درصد، میانگین و انحراف معیار) و آزمون ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل داده ها نشان داد که کنترل عمل با فرسودگی تحصیلی رابطه منفی معنی داری دارد. همچنین رابطه کنترل عمل با مولفه های فرسودگی تحصیلی ، به این ترتیب است که با خستگی تحصیلی و بی علاقگی رابطه منفی معنی داری دارد اما با ناکارآمدی تحصیلی رابطه معنی داری ندارد.

کلیدواژه ها:

کنترل عمل ، فرسودگی تحصیلی ، دانشجویان