تاثیر بازخورد هنجاری مثبت و منفی بر تعادل پویای سالمندان

هدف از مطالعه حاضر، تاثیر بازخورد هنجاری بر تعادل پویای سالمندان شهر اهواز بود. در این مطالعه نیمه تجربی، به صورت نمونه گیری غیر احتمالی و از نوع هدفمند و در دسترس 45 سالمند انتخاب، و به طور تصادفی در سه گروه پانزده نفری بازخورد هنجاری مثبت، بازخورد هنجاری منفی و بازخورد حقیقی (کنترل) قرار گرفتند. این مطالعه شامل سه مرحله پیش آزمون، اکتساب و یادداری بود. در مرحله پیش آزمون از شرکت کنندگان در یک بلوک 12 کوششی خواسته شد که آزمون TUG را اجرا کنند و امتیازات آنها ثبت شد. در مرحله اکتساب که 12 هفته و هر هفته 2 جلسه به طول انجامید در هر جلسه شرکت کنندگان به اجرای 5 بلوک 12 کوششی پرداختند. در مرحله یادداری که 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی اجرا شد، شرکت کنندگان در یک بلوک 12 کوششی آزمون TUG را اجرا کردند. گروه بازخورد هنجاری مثبت، در پایان هر 12 کوشش (پایان یک بلوک)، 20 درصد بالاتر از میانگین 6 کوششان، گروه بازخورد هنجاری منفی 20 درصد پایین تر از میانگین 12 کوششان، بازخوردهنجاری (مقایسه ای- اجتماعی) دریافت کردند. گروه کنترل، فقط بعد از هر کوشش امتیاز مربوطه را به عنوان بازخورد حقیقی دریافت کردند. داده های به دست آمده به روش تحلیل واریانس مرکب تحلیل شد. نتایج حاکی از تاثیر بازخورد هنجاری مثبت و منفی بر اجرا و یادگیری تعادل پویای سالمندان بود. دیگر نتایج تحقیق، حاکی از برتری بازخورد هنجاری مثبت در مراحل اجرا و یادداری در مقایسه با بازخورد هنجاری منفی بود. با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق و بهبود تعادل در نتیجه استفاده از بازخورد هنجاری، به مربیان مراکز ورزشی و توانبخشی پیشنهاد میشود تا از این نوع بازخورد استفاده نمایند

کلیدواژه ها:

بازخورد هنجاری مثبت ، بازخورد هنجاری منفی ، تعادل پویا ، سالمند