شناسایی الگوی مقاومت دارویی انتروکوکوس فکالیس در نمونه های بالینی بیمارستانها و مراکز درمانی استان آذربایجان شرقی

سابقه و هدف: عفونت های ناشی از انتروکوکوس ها در تمامی دنیا در حال افزایش است . مقاومت این باکتر یها به آنتی بیوتیک هاباعث کاهش تأثیر این آنتی بیوتیک ها در دیواره این باکتری ها می شود لذا هدف از این مطالعه تعیین فراوانی و مقاومت آنها نسبتبه آنتی بیوتیک های مورد استفاده بر علیه این باکتری بوده است.مواد و روشها: در این تحقیق تعداد 193 نمونه انتروکوک از نمونه های بالینی شامل : خون ، ادرار در بیمارستانها و مراکز درمانیشهر تبریز و مرند مورد بررسی قرار گرفت. کلیه سویه ها با استفاده از آزمایشات باکتریولوژی مورد شناسایی قرا گرفتند و الگویمقاومت روش استاندارد Kirby Baur مقاومت دارویی آنها نسبت به آنتی بیوتیک های ونکومایسین، آمپی سیلین، لاین زولید ،تیکوپلانین ، جنتامایسین ، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین، دالفوپرستین تعیین گردید. همچنین تعیین MIC به روش E-Testانجام شد.نتایج: از 193 سویه انتروک، 93 سویه (48/18%) متعلق به گونه فکالیس بودند. گونه انتروکوکوس فکالیس بیشترین مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های تتراسایکلین (43/2%) و سیپروفلوکساسین (41/1%) و بیشترین حساسیت رو به آنتی بیوتیک لاین زولید (89/4%) و تیکوپلاتین (77/9%) نشان دادند. حداقل غلظت مهاری نشان داد که 40 نمونه مقاوم به سیپروفلوکساسین می باشند. نتیجه گیری: سویه های انتروکوکوس فکالیس مقاوم به سیپروفلوکسازین کلونالیتی متنوعی دارند. یعنی توزیع یک نواختی نداشته و نشان دهنده انتقال ژن های مقاومت به میزان بالا در جمعیت انتروککی می باشد . در حقیقت افراد کلونیزه شده با این سویه ها مخازنی برای انتشار ژن های مقاومت در جامعه به حساب می آیند که نیازمند اجرای برنامه های مراقبتی بیشتری است.

کلیدواژه ها:

انتروکوکوس فکالیس ، سیپروفلوکسازین ، الگوی مقاومت دارویی