راهکارهای سنت های سه گانه روابط بین الملل (واقع گرایی، انقلابی گری، خردگرایی) برای ایجاد نظم در نظام بین الملل

با ذکر این نکته که رشته روابط بین الملل به عنوان رشته ای که با نظریه ها سروکار دارد، و با پذیرش این نکته که برایبررسی این نظریه ها تمرکز بر پارادایم ها، تصویرها و مفاهیم این رشته علمی لازم می باشد در اندیشه سیاسی روابطبین الملل سه سنت متفاوت وجود دارد که شالوده اصلی نظریه پردازی در این رشته می باشد که عبارتند از سنت واقعگرایی، سنت انقلابی گری و سنت خردگرایی. یکی از مسائل بسیار مهمی که نظریه پردازان روابط بین الملل برآن تأکیدزیادی دارند، ایجاد نظم و از بین بردن آنارشی در روابط بین الملل می باشد. نظریه پردازان این حوزه فکری مسئله نظم رادر نظام داخلی با وجود دولت ها در نظام داخل حل شده می پندارند، اما در نظام بین الملل به دلیل عدم وجود یک دولتمقتدر جهانی برای ایجاد نظم و حاکم بودن شرایط آنارشیک بین المللی مسئله نظم را همچنان لاینحل می دانند. بر ایناساس در این مقاله در پی پاسخ به این سؤال می باشیم که هر کدام از سنت های سه گانه روابط بین الملل چه راهکاری رابرای ایجاد نظم در نظلم بین الملل ارائه می دهند؟ فرضیه مقاله حاضر این است که سنت واقع گرایی رهیافت موازنهقدرت، سنت انقلابی گری سازمان های بین المللی و سنت خرد گرایی جامعه آنارشیک را برای ایجاد نظم در نظامبین الملل پیشنهاد می دهند. نوشتار حاضر پژوهشی از نوع تحلیلی توصیفی است که با فیش برداری کتابخانه ای جمع –آوری گردیده است.

کلیدواژه ها:

سنت واقع گرایی ، سنت انقلابی گری ، سنت خردگرایی ، نظم ، آنارشی