پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس میزان و نوع استفاده از شبکه های اجتماعی و خودگردانی در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس میزان و نوع استفاده از شبکه های اجتماعی و خودگردانی در دانش آموزان است. بدین منظور تعداد 351 دانش آموز دختر در شهر ساوه و با روش نمونه گیری خوتصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسش نام های خود تنظیمی میلر و براون 1999 ، خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان 1999 و پرسشنامه محقق ساخته شبکه های اجتماعی کلانتری 1395 پاسخ دادند. داده های پژوهش پس از تصحیح و نمره گذاری با استفاده از نرم افزار SPSS و طبق فرضیه های پژوهش با روش های رگرسیون چند متغیره و ماتریس همیشگی مورد آزمون قرار گرفت و مشخص شد که بین راه اندازی از زیر مولفه های خودگردانی و خودکارآمدی تحصیلی در سطح 0/05 رابطه مثبت و معنادار و بین میزان استفاده از شبکه از زیر مولفه های میزان و نوع استفاده از شبکه های مجازی با خودکارآمدی تحصیلی در سطح 0/05 و بعد آموزشی با خودکارآمدی تحصیلی در سطح 0/01 رابطه معکوس و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

میزان و نوع استفاده از شبکه های مجازی ، خودگردانی ، خودکارآمدی