اثربخشی موسیقی درمانی بر شادمانی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر بیرجند

هدف این پژوهش اثربخشی موسیقی درمانی بر شادمانی دانش اموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر بیرجند بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش ازمون پس آزمون بود از میان دانش آموزان پسر پایه ششم دبستان شهر بیرجند در سال تحصیلی 1396-1397 از طریق نمونه گیری در دسترس یک مدرسه انتخاب شد و با اجرای پرسش نامه شادکامی آکسفورد هیل و آرگایل 2002، نیز 30 نفرانتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. موسیقی درمانی به مدت 8 جلسه روی یک گروه اجرا شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل کواریانس نشان داد که بین گروه های آزمایش و کنترل مورد مطالعه تفاوت معناداری در متغیر شادکامی وجود دارد. لذا می توان گفت که موسیقی درمانی بر افزایش شادمانی اثر بخش بوده است.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، شادمانی ، دانش آموزان