پیش بینی اضطراب کودکان براساس سبک های دلبستگی و ناگویی خلقی مادران

مشکلات مربوط به اضطراب، از شایع ترین مشکلات روان شناختی در کودکان و نوجوانان می باشد. در میان عوامل تاثیر گذار بر اضطراب کودک، نقش مادر، کیفیت ارتباط و نحوه ابراز هیجان توسط وی، در تحول ویژگی های هیجانی کودک غیر قابل انکار می باشد. از این رو در پژوهش حاضر، به پیش بینی اضطراب کودکان براساس سبک های دلبستگی و ناگویی خلقی مادران پرداختیم. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر9-12ساله شهر شیراز بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و با توجه به تعداد مولفه های پیش بین، 180نفر انتخاب شدند و بعد از تکمیل پرسشنامه به دلیل نقص اطلاعات 5 نفر حذف شدند، و در نهایت تعداد 175 نفر از آنها به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. ابزار استفاده شده شامل پرسشنامه دلبستگی هازان و شیور، پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو، و پرسشنامه اضطراب مارچ می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان از طریق نرم افز ار Spss-20انجام شد. نتایج نشان داد که سبک دلبستگی اضطرابی و اجتنابی مادر قادر به پیش بینی اضطراب کودک می باشد. همچنین از بین مولفه های ناگویی خلقی، دشواری در شناسایی احساسات و دشواری در توصیف احساسات مادر می تواند اضطراب کودک را به طور معنا داری پیش بینی کند. همان طور که براساس نتایج مشاهده می شود، کیفیت دلبستگی مادر و توانایی وی در شناسایی و بیان احساسات بر تجربه اضطراب توسط کودک تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

اضطراب کودکان ، سبک های دلبستگی ، ناگویی خلقی