ارزیا بی آب های زیرزمینی مورد استفاده در آبیاری دشت ارسنجان با استفاده از GIS

در نواحی خشک و نیمه خشک کاهش کیفیت آب آبیاری در اثر خشکسالی، پیشروی آب شور، بهره برداری بیش از حد و افت سطح آب زیرزمینی تاثیر مستقیم بر بازدهی محصولات دارد، لذا از اهمیت خاصی برخوردار است. در این تحقیق پهنه بندی کیفی آب آبیاری بر اساس آنالیز پارامترهای هیدروشیمیایی و درصد سدیم (%Na)، هدایت الکتریکی (EC)، نسبت جذب سدیم (SAR)، کلر (Cl) وکربنات سدیم باقیمانده (RSC) و نمودار ویلکوکس در 47 حلقه چاه دشت ارسنجان انجام شده است. پهنه بندی توسط سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و نرم افزار ArcGIS9.3 و روش IDW انجام شده است. دشت ارسنجان به دلیل روند کاهش کیفیت آب آبیاری با بحران بلقوه ای مواجه است. رخساره غالب آب دشت ارسنجان بر اساس نمودار پای پر از نوع بی کربناته است. براساس نقشه پهنه بندی کلر تغییرات مقدار کلر در نواحی عایشه،گودنظام و خورشید صحرا بین 30/2 تا 100 میلی گرم بر لیتر است که نشان دهنده کیفیت مناسب آب در این نواحی و وجود جبهه ی تغذیه ای مناسب از ارتفاعات سازند های کارستی آهکی اطراف است. تغییرات هدایت الکتریکی دراین مناطق بین 598 تا 1000 میکروموس بر سانتی متر می باشد. متوسط سختی آب دشت ارسنجان 499/67 قسمت در میلیون می باشد وآب های منطقه بر این اساس به دو دسته آب های سخت و خیلی سخت تقسیم می شوند. با توجه به پهنه بندی کیفی بنظر می رسد که کیفیت آب های زیرزمینی از لحاظ کشاورزی در مناطقی از دشت ارسنجان کاهش یافته و چندان مطلوب نمی باشد.

کلیدواژه ها:

دشت ارسنجان ، پهنه بندی کیفی ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، ویلکوکس