تلفیق GIS و RS در مکانیابی محل تغذیه مصنوعی آبخوان جزیره خارگ

جزیره خارگ، در حدود ۵٧ کیلومتری شمال غربی بوشهر و ٣٠ کیلومتری بندر ریگ و ٣۵ کیلومتری بندر گناوه واقع گردیده و از لحاظ تقسیمات کشوری جزو استان بوشهر و از توابع شهرستان بوشهر است. جزیره خارگ با جمعیتی در حدود ٢١٠٠٠ نفر شامل افراد بومی و غیربومی به شدت با مشکل کم آبی مواجه هستند. با افزایش برداشت آب زیرزمینی از طریق چاه های دستی کم عمق که بیشتر به مصرف آبیاری فضای سبز می رسد آب شور دریا از حاشیه و کف آبخوان به اب زیرزمینی وارد و موجب شور شدن آن شده است. هدف از ارائه این مقاله استفاده از ابزار های GIS و تصاویر ماهواره ای در تعیین محل تغذیه مصنوعی در جزیره آبخوان می باشد. پس از مکان یابی که توسط تلفیقلایه های اطلاعاتی عمق آب زیرزمینی، توپوگرافی، نفوذ سطحی و کاربری زمین صورت گرفت اقدام به بررسی های صحرایی جهت صحت سنجی نتایج به دست آمده با توجه به فاکتور های محل تغذیه مصنوعی و منابع آب تغذیه ای شده است. با استفاده از تصاویر ماهواه ای و بازدیدهای میدانی مشخص گردید که مناطق تعیین شده دقت مناسبی داشته اند و از بین مناطقی که بسیار مناسب و مناسب برای محل تغذیه مصنوعی شناخته شده اند حدفاصل بین امامزاده میرمحمد و استادیم ورزشی منطبق بر رخنمون ماسه سنگی سست از بخش لهبری بهترین محل برای تغذیه مصنوعی آبخوان است. در این منطقه با توجه به زیرحوضه های آبریز که وسعت کمی دارند و تنها منبع تغذیه نیز آب باران است بهتر است از تلفیق روش های مختلف تغذیه مصنوعی شامل احداث سدهای تغذیه ای، استفاده از گودال های طبیعی و کنده شده مصنوعی و کندن چاله های نفوذ به منظور افزایش نفوذ استفاده شود. همچنین زیر حوضه باغ پیرمرد نیز با کد حوضه B13 با مساحت 1/17 کیلومتر مربع یکی از وسیع ترین محدوده های آبریز واقع در شمال جزیره خارک می باشد و به واسطه فاصله کم آن با دریا دارد ( ١۵٠ متر ) و با توجه به گستردگی محدوده تجمع و تبخیر زیاد از آبگیر آن، کنترل و مدیریت سیلاب جمع آوری شده از آن ضروری است و این امر از طریق احداث حوضچه های رسوب گیر، حوضچه آرامش و مخزن سرپوشیده در محل آبگیر فعلی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

تغذیه مصنوعی ، جزیره خارگ و GIS & RS