تحلیل و جهت یابی تنش دیرین منطقه شیربند به روش پتیت (شمال دامغان)

بخش مرکزی کمربند کوهزایی آلپ – هیمالیا در کشور ایران به صورت دو رشته کوه به نام البرز و زاگرس جلوه می نماید. رشته کوه البرز نوار شمالی این کمربند را تشکیل می دهد. این رشته کوه تحت تاثیر حرکت رو به سمت شمال صفحه عربی به سمت اوراسیا قرار گرفته است. گسلش و چین خوردگی هایی با روند تقریبی شرقی – غربی میتواند شاهدی بر این مدعا باشد. ناحیه مورد مطالعه در دامنه جنوبی البرز شرقی و به طور تقریبی در شمال دامغان واقع شده است. منطقه مورد مطالعه به دلیل وجود دو گسل اصلی شمال دامغان و آستانه و وجود گسلهای فرعی دیگر، بستر مناسبی را برای مطالعات تکتونیکی فراهم نموده است. گسل شمال دامغان نوار تقریبا شرقی – غربی جنوب منطقه مورد مطالعه و گسل آستانه نیز با روند شرقی – غربی نوار شمالی منطقه مورد مطالعه را تشکیل میدهد. در این بررسی با استفاده از تحلیل دو گسل اصلی شمال دامغان و آستانه و همچنین دو گسل فرعی تموزا و شیربند، اقدام به تحلیل تنش دیرینه این منطقه با روش پتیت شده است. بررسیها نشان میدهد که محور فشارش در منطقه دارای روند تقریبی شمال شرق – جنوب غرب میباشد.

کلیدواژه ها:

گسل شمال دامغان ، تنش دیرین ، روش پتیت ، محور فشارش ، منطقه شیربند