بررسی کمی زاویه اتصال آبراهه در دامنه جنوبی کوههای جغتای(مطالعه موردی: حوضه صدخرو و بهنگر)

بررسی کمی شبکه زهکشی می تواند در تعیین و تشخیص تکتونیکهای فعال بسیار سودمند باشد. زاویه اتصال آبراهه ها از جمله پارامترهای مربوط به شبکه زهکشی محسوب می شود و ارزیابی کمی آن می تواند در شناسایی تکتونیک های فعال به محققین علوم زمین کمک نماید. جهت بررسی کمی زاویه اتصال آبراهه و ارتباط آن با تکتونیک، دو حوضه زهکشی در دامنه جنوبی کوههای جغتای انتخاب شد و میانگین زاویه اتصال، شاخص درصد عدم تقارن حوضه (PAF)، نسبت شکل حوضه (BS)، تراکم گسلی (FD) و متوسط شیب حوضه (S) در محیط GIS مورد محاسبه قرار گرفت. بررسی این تحقیق نشان می دهد که حوضه صدخرو با میانگین زاویه اتصال 63.913 فعالیت تکتونیکی بیشتری را نسبت به حوضه بهنگر (54.602) دارا می باشد. مقادیر بالای PAF، FD ،BS و S (به ترتیب 81/01، 2/243، 1/687، 31/22) در حوضه صدخرو نشان دهنده تکتونیک فعالتر این حوضه نسبت به حوضه بهنگر است. نتایج نشان می دهد که در حوضه کشیده تر و دارای کج شدگی، تراکم گسلی و شیب بیشتر، زاویه تلاقی آبراهه ها نیز افزایش می یابد. بنابراین شاخص زاویه اتصال شاخص مناسبی برای تعیین فعالیت تکتونیکی حوضه ها می باشد. بطور کلی بر اساس پارامترهای به کار رفته در این پژوهش هردو حوضه مطالعاتی از نظر تکتونیکی، فعال می باشند اما بیشترین فعالیت تکتونیکی مربوط به حوضه صدخرو می باشد.

کلیدواژه ها:

زاویه اتصال ، شاخص درصد عدم تقارن حوضه ، تراکم گسلی ، GIS