ضرورت بررسی های زمین شناسی مهندسی در حفاری تونل های زیرزمینی

عدم بررسی شرایط زمین شناسی مهندسی در احداث تونل های زیر زمینی بخصوص در محیط های شهری می تواند اتفاقات ناگواری را به دنبال داشته باشد.هدف از این مقاله بیان مشخصا ت زمین شناسی مهندسی ایستگاه V7 در خط ٧ متروی تهران در جوار برج میلاد،انتخاب روش تونل سازی(حفاری و نگهداری ) و جلوگیری از وقایع جبران ناپذیر از قبیل نشست و توقف پروژه می باشد. با انجام مطالعات نقشه های زمین شناسی و توپوگرافی و تستهای آزمایشگاهی و برجا، مشخص شد محیط مسیر انتخابی خاک و در برخی قسمتها قطعات سنگی و قلوه سنگها می باشد که از لحاظ طبقه بندی USCS دارای خاک CL و دارای سنگ رسوبی رسی توپوگرافی و تستهای آزمایشگاهی و برجا، مشخص شد محیط مسیر انتخابی خاک و در برخی قسمتها قطعات سنگی و قلوه سنگها می باشد که از لحاظ طبقه بندی USCS دارای خاک CL و دارای سنگ رسوبی رسی است. با توجه به گستردگی مطالب، این مقاله خلاصه ای از مطالعات و بررسی های زمین شناسی مهندسی مربوط به ایستگاه V7 (برج میلاد تهران) را بیان می کند. تستهای آزمایشگاهی انجام شده شامل دانه بندی، حدود اتربرگ، مقاومت تراکمی تک محوره، مقاومت تراکمی سه محوره، تحکیم، آنالیز شیمیایی آب و خاک وتستهای صحرایی شامل بارگذاری صفحه ای و تست برش مستقیم می باشد، که بر مبنای نتایج استخر اجی از آنها منطقه مورد نظر دارای محیطی با شرایط زمین شناسی نرم است که این محیط از لحاظ حفاری و نگهداری دارای شرایط بحرانی می باشد، بنابراین بهترین روش تونل سازی برای این محیط شهری، حفاری مکانیزه با دستگاه تونلزنی TBM از نوع EPB انتخاب شده است، زیر ا حفاری در این چنین محیط هایی مستلزم کنترل پدیده نشست و بالا زدگی سطح زمین می باشد.

کلیدواژه ها:

زمین شناسی مهندسی ، تونلسازی ، EPB-TBM ، ایستگاه V7 ، متروی تهران