کاربرد داده های ژئوفیزیک هوایی برای شناسایی خطواره های ساختمانی - لرزه زای جنوب تهران (ناحیه ایوانکی)
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 726
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PNUGEO08_160
تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394
چکیده مقاله:
در این تحقیق با تکیه بر داده های ژئوفیزیک هوایی (گرانی و مغناطیسی) او به کمک روش های اماری ، فابریک ثقلی و مغناطیسی متناسب با گسل های منطقه به مرکزیت شهر هران و در محدوده عرض جغرافیایی 35 درجه و 18 دقیقه تا 36 درجه و 6 دقیقه در طول جغرافیایی 50 درجه و 85 دقیقه تا 51 درجه و 70 دقیقه شناسایی شد و بار و مرکز زلزله هایی تاریخی منطقه با بزرگای 1-10 ریشتر در بازه زمانی 1900 میلادی تا 2014 میلادی مطابقت داده شد پس از درون یابی داده های گرانی و مغناطیسی (تعداد 742026 نقطه) و بزرگای زلزله های تاریخی (35 رویداد لرزه ای) و استفاده از روش های متداول ، خطوط پربندی رسم گردید و گرادیان شدت میدان در ناحیه اثر گسل ها و رومرکز زلزله های تاریخی به عنوان شاخص خطوارگی منظور گردید. پس از اعمال روش های تحلیلی از قبیل مشتق قائم مرتبه اول و دوم شدت میدان برای به گزینی مکان هندسی خطواره ها استفاده شد. بدین ترتیب ارتباط مناطق زلزله خیز جنوب تهران با الگوی ساختمانی حاکم بر منطقه و با تاکید بر گسل ایوانکی بررسی گردیده و سامانه لرزه ای پنهان شناسایی گردید که مبنای تحقیقات جدیدی برای شناسایی رومرکز زلزله های تاریخی و پیش بینی مکانی رویدادهای آتی می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پریسا فدوی
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه ژئوفیزیک، دانشکده علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان
سید رضا مهرنیا
دانشیار گروه زمین شناسی دانشگاه پیام نور ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :