مدیریت در فضای مجازی و بهبود تغذیه در سه ماهه سوم دوران بارداری

زمینه و هدف: زنان باردار به عنوان یک گروه آسیب پذیر شناخته شده و نیاز به تغذیه مناسب دارند تا علاوه بر تامین رشد کافی جنین، در تامین ذخایر بدن مادر و توفیق شیردهی بعد از زایمان موثر باشد. از طرفی رشد فزاینده رسانه های مجازی و آمیخته شدن آن با زندگی انسان در تبادل اطلاعات مختلف, بر آن شدیم بررسی به منظور مدیریت در استفاده از فضای مجازی و تاثیر آن در بهبود تغذیه دوران بارداری انجام دهیم. روش مطالعه: تحقیقی از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل دار برروی 150 زن بارداردر سه گروه انجام شد. گروه A: زنان باردار با همسرشان آموزش تغذیه را دریافت کردند. گروه B: زنان باردار همان آموزش را به تنهایی دیدند و گروه C: زنان باردار مراقبت های روتین بارداری را دریافت کردند. برنامه آموزش گروه های مداخله در دو جلسه همراه با کتابجه آموزشی ارایه و تا انتهای بارداری, پیام های آموزشی از طریق فضای مجازی با تاکید تبادل اطلاعات با همسرشان ارسال شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه های دموگرافیک و بسامد غذایی 147 آتیمی، در انتهای بارداری جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS19 انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد دو گروه مداخله و یک گروه کنترل به لحاظ ویژگیهای دموگرافیک قبل از مداخله همگن بودند. نتایج نشان داد؛ افزایش گروه لبنیات، کاهش مصرف گروه چربیها و کاهش مصرف فست فودها در دو گروه مداخله بطور معنی داری با گروه کنترل تفاوت داشت, اما دو گروه مداخله A و B بجز درافزایش مصرف گروه سبزیجات اختلاف معنی دار نداشتند. نتیجه گیری: اگر چه حضور همسر می تواند در بهبود بهتر تعذیه کمک کند؛ اما با توجه به اینکه مداخله آموزشی در غیاب همسر همراه با ارسال پیام های اطلاعاتی از طریق فضای مجازی موثر است و با نظر به مشکلات مربوط به مشارکت همسران زنان باردار در کلاس های آموزشی، می توان با آموزش موثر زنان باردار و انتقال اطلاعات از طریق فضای مجازی و تبادل با همسرشان سبب بهبود تغذیه دوران بارداری شد.

کلیدواژه ها:

تغذیه دوران بارداری ، فضای مجازی ، مشارکت همسر ، زنان باردار ، گروه های غذایی