بررسی اثر پروبیوتیک اپتیمون(آسکوژن یا واناژن ) بر شاخص های رشد و بازماندگی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های زنده ای هستند که اگر به مقدار کافی مورد استفاده قرار گیرند می توانند در میزبان ایجاد سلامتی نموده و سودمند باشند .امروزه استفاده از پروبیوتیک ها در شیوه های آبزی پروری برای افزایش تولید بخش جدا ناپذیری از پرورش می باشد.پروبیوتیک های که بطور معمول در سیستم های آبزی پروری مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: Shewanella, Carnobacterium, Enterococcus, Leuconostoc, Lactococcus, s با سیلوس، آئروموناس ، ویبریو ، انتروباکتر ، سودومونا ، تتانی ، و گونه Saccharomyces. بمنظور بررسی تاثیرمحرک رشد اپتیمون بر فاکتورهای رشد و بازماندگی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss WALABUM)، آزمایشی بمدت 8 هفته در کارگاه پرورش ماهیان قزل آلای رنگین کمان مهندس ضمیری در زرین گل( استان گلستان )انجام گرفت .برای اینکار اپتیمون به جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در سه سطح 0/15، 0/25 و 0/35 درصد اضاه گردید. آزمایش درون تراف هایی بطول 180 سانتیمتر، عرض 40 سانتیمتر و ارتفاع 40 سانتیمتر که تا سه چهارم از آب پر شده بود، انجام گرفت. تعداد 300 قطعه بچه ماهی قزل آلا (با وزن متوسط 0/02± 1/48 گرم) درون تراف ذخیره سازی و روزانه 6 وعده تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش ، فاکتورهای رشد و بازماندگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج بدست آمده نشان داد که افزودن اپتیمون در جیره غذایی بچه ماهیان قزلآلای رنگین کمان سبب افزایش وزن ، ضریب رشد ویژه ، شاخص وضعیت و کاهش ضریب تبدیل غذایی و شاخص قیمت شده است . حداکثر بهبود فاکتورهای رشد در سطح 0/25 درصد استفاده از اپتیمون در جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان مشاهده گردید ولی میزان بقاء در کل تیمارها تفاوت معنی داری را نشان نداده بود ( p≤0/05)

کلیدواژه ها:

قزل آلای رنگین کمان ، اپتیمون ، تغذیه ، فاکتور های رشد