امکان سنجی تغییر مکانیزم تقطیر برجهای واحد احیاء گلایکول از برجهای پرشده به سینی های سانتریفیوژ در پالایشگاه پنجم پارس جنوبی

واحد MEG Regeneration به منظور بازیافتMEG (منو اتیلن گلایکول) ایجاد شده است. MEG به منظور جلوگیری از تشکیل هیدرات ونیز جلوگیری از خوردگی به Sea lines در محل سکو تزریق می گردد و در ورودی پالایشگاه از گاز جدا می شود پس از آن به واحد MEG Regeneration فرستاده می شود. این واحد به منظور جداسازی H2S از محلول گلایکول و تبدیل غلظت گلایکول از 30% به 70% وزنی طراحی گردیده است. واحد مذکور دارای مشکلات عملیاتی نظیر عدم کیفیت گلایکول تزریقی به گاز در نتیجه آلوده شدن گلایکول وحلالیت آن با گاز ترش، عدم جداسازی صحیح slug در ورودی واحد، گرفتگی پر کن ها در واحد، هدر رفت گلایکول همراه بخارات خروجی از نقاط مختلف نظیر برج احیاء ، ریبویلر برج تقطیر، تشکیل امولسیون گلایکول و میعانات گازی می باشد. یکی از اصلی ترین عواملی که سبب بروز مشکلات فوق گردیده است، برج های احیاء (از نوع برجهای پرشده) بوده که علاوه بر راندمان جداسازی پایین در محصول خروجی، مشکلات تعمیراتی فراوانی ایجاد نموده است. دراین مقاله ابتدا مشکلات به وجود آمده توسط برجهای آکنده مورد بررسی قرار گرفته است و سپس باتوجه به شبیه سازی کامل فرآیند توسط نرم افزار ASPEN PLUS (که یکی از قویترین نرم افزار های شبیه سازی می باشد)،امکان تعویض برج تقطیر از آکنده به سینی دار ودر نهایت استفاده از سینی های سانتریفیوژ مورد بررسی گرفته است که درنتیجه محصول خروجی از واحد در حالت فعلی با شرایط شبیه سازی شده برج احیاء با سینی های سانتریفیوژ مقایسه شده است. نتایج این تحقیق نشان داده اند که استفاده از این نوع سینی ها با توجه به توزیع یکنواخت جریان روی سینی، تماس بهینه مایع و بخار در سینی وافزایش راندمان ،علاوه بر اینکه مشکلات مذکور را مرتفع می سازد، باعث کاهش هزینه های تعمیراتی و عملیاتی و به تبع آن حل مشکلات زیست محیطی این واحد خواهد شد.

کلیدواژه ها:

احیاء گلایکول ، سینی سانتریفیوژ ، نرم افزار ASPEN PLUS ، برج احیاء