تعیین حداکثر میزان آلودگی جهت طراحی ایزولاسیون خطوط فشار قوی و پست ها

جداسازی مسیر های فشار قوی از زمین توسط مقره ها انجام می گیرد . مقره های فشار قوی در مجاورت شرایط جوی واقلیمی مختلف قرار گرفته و تاثیر شرایط جوی بر آنها سبب می گردد سطح عایق مقره ها بستر مناسبی جهت هدایت جریان به سوی زمین گردد و اثرات خود را بر سیستم های قدرت بجا گذارد . بخش مهمی از انتخاب مقره و عملکرد کار آمد ایزولاسیون تعیین آلودگی محیطی است که بر مقره اعمال می شود . سوابق بهره برداری نشان می دهد معیار های توصیه شده بین المللی ( در ارتباط با پایداری ایزولاسیون مناطق مختلف در برابر ولتاژ فرکانس قدرت و شرایط سخت محیطی ) جوابگوی شرایط اقلیمی مناطق وسیعی از کشور نمی باشد . بنابراین برای اولین بار درایران 30 ایستگاه برداشت آلودگی در مناطق تحت پوشش سازمان آب و برق خوزستان ایجاد گردید تا با انجام دوره ای اندازه گیری های میزان مواد حل شدنی و حل نشدنی نشته بر سطح مقره (NSDD2و1 ESDD ) معیار های مناسبی از لحاظ آلودگی برای ایزولاسیون بدست آید در طی این مقاله به تحلیل نتایج حاصل از این امر پرداخته شده است