اولویت‌بندی تأمین سوخت مایع واحدهای تولید پراکنده برای تأمین بار پیک تابستانی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در سال‌های اخیر به منظور تأمین بار پیک از ظرفیت‌های تولید پراکنده کارخانجات استفاده شده و میزان سوخت مایع تحویلی به آنها توسط شرکت توانیر تخصیص و توسط شرکت ملی پالایش و پخشفرآورده‌های نفتی تأمین می‌گردد. با عنایت به محدودیت‌های تأمین سوخت، ظرفیت تانک‌های ذخیره کارخانجات واجد شرایط و همچنین محدودیت‌های شبکه برق (توزیع) مسأله اولویت‌بندی تأمین سوخت اینواحدها به گونه‌ای که علاوه بر حداقل‌سازی هزینه‌های بهره‌برداری، امنیت شبکه نیز حفظ شود از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله با ارائه یک روش کاربردی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک محدودیت‌های امنیت شبکه برق در مسأله برنامه‌ریزی سوخت مایع واحدهای تولید پراکنده لحاظ شده است. در این روش، نخست برنامه‌ریزی کوتاه مدت تولید و متناسب با آن سوخت روزانه هر واحد تعیین می‌شود. سپس محدودیت‌های امنیت شبکه در هر ساعت در شرایط عادی و اضطراری مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. در صورتی که قید امنیت شبکه نقض گردد، با استفاده از جابجایی تولید واحدها، میزان تولید و متناسب با آن سوخت تحویلی به واحدها نیز اصلاح میگردد. نتایج شبیه‌سازی مدل پیشنهادی نشان می‌دهد که سوخت بیشتر به واحدهایی که ضرایب هزینه کمتری دارند و از بازده بیشتری نیز برخوردار هستند به گونه‌ای اختصاص می‌یابد که امنیت شبکه نیز حفظ گردد

کلیدواژه ها:

برنامه‌ریزی تأمین سوخت ، واحدهای تولید پراکنده کارخانجات ، الگوریتم ژنتیک ، امنیت شبکه ، جابجایی تولید