سنجش رابطه ی نوگرایی و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن با تأکید بر جنسیت

در این مطالعه اثر متغیرهای دینداری، خاستگاه اجتماعی و پایگاه اجتماعی- اقتصادی به عنوان عوامل اجتماعی مؤثر و متغیرهای سن، جنس، میزان تحصیلات و شاخهی تحصیلی، مذهب و وضعیت تآهل به عنوان متغیرهای زمینهای، بر نوگرایی افراد مورد بررسیقرار گرفته است. جامعهی آماری پژوهش کلیهی دانشجوبان دختر و پسر مشغول به تحصیل در دانشگاههای دولتی و آزاد شهرکرمانشاه در نیمسال دوم سال تحصیلی 93-1392 می باشند. بر این اساس و با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه برابر با 379نفر تعیین شد. نتایج پژوهش نشان داد بین پایگاه اجتماعی- اقتصادی و خاستگاه اجتماعی، و همچنین سالهای تحصیل، شاخه ی تحصیلی و جنسیت دانشجویان با نوگرایی و ابعاد آن رابطهی معنادار وجود دارد. همچنین بین میزان دینداری، سن، وضعیت تآهل ومذهب دانشجویان با نوگرایی رابطهی معناداری مشاهده نشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است به میزان قابل توجهی میانگیننوگرایی دختران بیش از پسران دانشجو است. علاوه بر آن نتایج تحلیل همبستگی جزئی نشان میدهد متغیر جنسیت (دختر بودن)موجب تشدید روابط بین سایر متغیرها با نوگرایی شده است.

کلیدواژه ها:

نوگرایی ، دینداری ، خاستگاه اجتماعی ، پایگاه اجتماعی اقتصادی ، جنسیت