رابطه ی اختلال شخصیت خودشیفته و ناهماهنگی شناختی با آمادگی برای اعتیاد در دانشجویان

هدف: اعتیاد به مواد مخدر و مصرف دخانیات یکی از مهمترین مشکلات جامعه ی جهانی است که علاوه بر هدر دادنسرمایه های هنگف انسانی و اقتصادی در هر شکل و ظاهری مخرب و کشنده است. این مطالعه به منظور بررسی رابطه ی بیناختلال شخصیت خودشیفته و ناهماهنگی شناختی با آمادگی به اعتیاد در بین دانشجویان دانشگاه های شهر محمودآباد به انجام رسید.روش: نمونه ی این پژوهش شامل 350 نفر (180 پسر و 170 دختر) بود که با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی از بیندانشجویان دانشگاه های شهر محمودآباد انتخاب شدند. شرکت کنندگا با استفاده از پرسشنامه های شخصیت خودشیفته(NPI-40) ، برانگیختگی شناختی و آمادگی به اعتیاد زرگر مورد ارزیابی قرار گرفتند و داده های به دست آمده به روشمدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزار Amos تحلیل شد. یا فته ها: نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که شخصیت خودشیفته دارای رابطه ی مثبت معنادار با آمادگی اعتیاد است. برانگیختگی نیز اثر مثبتی بر آمادگی اعتیاد دارد اما کاهش ناهماهنگی شناختی دارای رابطه ی منفی معنادار با آمادگی اعتیاد است. بررسی روابط غیرمستقیم نشان داد که شخصیت خودشیفته از طریق برانگیختگی و کاهش ناهمکاهنگی شناختی برآمادگی اعتیاد اثر دارد. بحث و نتیجه گیری: ویژگی های شخصیتی و نیز برخی اختلالات شخصی می تواند در گرایش به اعتیاد در انسان ها موثر باشد. برای پیشگیری از اعتیاد افراد بخصوص دانشجویان که مورد نظر ما بود، می توان زمینه های شناخت از خود به لحاظ ویژگی های شخصیتی و شناختی را تقویت کرد.

کلیدواژه ها:

شخصی خودشیفته ، ناهماهنگی شناختی ، برانگیختگی شناختی و آمادگی به اعتیاد