اهمیت تعلیم و تربیت و فراگیری علم و دانش از منظر اسلام و اهل بیت (ع)

اعتقاد به توحید، هدف عالی تربیت اسلامی است. از آنجایی که تعلیم و تربیت، در اسلام از همه چیز بالاتر است، لذا هدف تمام انبیاء و ائمه معصومین (ع) تربیت و تعلیم با هم است، چرا که در اسلام علم تنها و بدون تربیت هیچ فایده ای ندارد و بلکه بدتر باعث آزار و اذیت و زحمت بشر می شود، مثل دنیای غرب که گویی بویی از انسانیت و اخلاق نبرده اند. به فضل الهی دینی داریم که به تصدیق همه بزرگان عالم انسانیت که از روی تحقیق گفته اند و می گویند، مکتبی جامع تر و کامل تر از مکتب اهل بیت (ع)، یعنی مکتب محمد و ال محمد (ص) در دنیا نیست. در مورد کسب علم و دانش هر علمی که نفعی را عاید جامعه اسلامی بنماید، مورد تأکید و تشویق اسلام است. اگر نیاز جامعه بدون تحصیل علمی برطرف نشود، فراگیری آن علم از نظر اسلام واجب شمرده شده است. بنابراین علم شیمی، فیزیک، پزشکی، روان شناسی، زیست شناسی و سایر علوم و فنونی که هر یک به نوبه خود نیاز از جامعه اسلامی را برطرف می کنند، مورد تشویق و تأکید اسلام است. تعلیم و تربیت (آموزش علوم) از سیاست های بنیادین اسلام و از اهداف زیربنایی بعثت رسول خدا (ص) است. پیامبر اسلام (ص) تربیت را از خود و خویشاوندانش آغاز کرد و از اولین روزهای هجرت به تعلیم و آموزش همت گماشت. به راستی یکی از مسائل ارزشمند و کارساز در زندگی بشر، علم و آگاهی است علم و آموزش، افزون بر اینکه وسیله ای است برای بهتر زیستن و برای خوب از عهده مسئولیت برآمدن، بخودی خود نیز مطلوب بشر است. این مقاله با استفاده از روش پژوهشی- توصیفی و استنادی به بررسی موضوع مهم و اساسی اهمیت تعلیم و تربیت و فراگیری علم و دانش از منظر اسلام و اهل بیت (ع) پرداخته و مهمترین آراء و اندیشه های این بزرگواران را مورد بررسی و واکاوی قرار داده است.

کلیدواژه ها:

اهل بیت ، آموزش علوم ، اخلاق مداری ، آثار علمی ، مناظره و استدلال ، علم و دانش