بررسی رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه با استعداد اعتیاد

هدف این پژوهش بررسی رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه بااستعداد اعتیاد در بین معتادان مراجعه کننده به کمپ های ترکاعتیاد شهرستان زاهدان بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه معتادان مراجعه کننده به کمپ های تر ک اعتیاد شهرستانزاهدان بود، 58 نفر مرد، به روش، نمونه گیری تصادفی ساده از این جامعه انتخاب شدند. داده های این پژوهش به وسیله پرسشنامه نسخه کوتاه پرسشنامه طرح واره (YSQ-SF) و پرسشنامه استعداد اعتیاد (APS) گردآوری شد. در تحلیل داده ها برای رابطه بین متغیرها از همبستگی پیرسون و برای پیش بینی متغیرها از رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین طرح واره های ناسازگار اولیه با استعداد اعتیاد رابطه مثبت معناداری وجود دارد و همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که طرح واره های ناسازگار اولیه بیشترین پیش بینی کننده برای استعداد اعتیاد (0.56) می باشد. با توجه به یافته های پژوهش منطقی به نظر می رسد که در برنامه هایی که برای پیشگیری یا درمان بیماران مبتلابه اعتیاد طراحی می شود، طرح واره درمانی را برای این افراد مورداستفاده قرار داد و با آموزش هدفمند آنها را به سمت عدم استفاده از طرح واره های ناسازگار واستفاده از طرح واره های منطقی و سازگار سوق دهیم.

کلیدواژه ها:

طرح واره های ناسازگار اولیه ، استعداد اعتیاد