بررسی اثر بخشی رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر کاهش خشم مبتلایان به سوگ پیچیده

زمینه و هدف: سوگ یکی ازهمگانی ترین واکنش های انسانی است که در همه ی فرهنگ ها و گروه های سنی در پاسخ بهانواع مختلف فقدان، به خصوص مرگ یک عزیز اتفاق می افتد. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر بخشی رواندرمانی مبتنی بربهبود کیفیت زندگی بر کاهش خشم مبتلایان به سوگ پیچیده بود .روش تحقیق: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره شهرستان کاشمر در سال 1393 ، که بر اساس DSM-V-TR تشخیص سوگ پیچیده دریافت کرده اند، بودند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر مرد و زن بود که از بین داوطلبین شرکت در پژوهش، به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. (هر گروه 15 نفر). زنان و مردان گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه تحت آموزش به شیوه روان درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی قرار گرفتند. در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه خشم چند بعدی زیگل بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS-22 و روش آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیری انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت مشاهده شده بین میانگین های نمرات خشم شرکت کنندگان گروه آزمایش – کنترل برحسب عضویت گروهی در مرحله پس آزمون با 99 درصد اطمینان معنی دار می باشد (P<0/01). میزان تأثیر این مداخله 0/28 بوده است. نتیجه گیری: یافته ها نشان دادکه رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر کاهش خشم مبتلایان به سوگ پیچیده تأثیر دارد.

کلیدواژه ها:

خشم ، داغدیدگی ، سوگ پیچیده ، رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی