مقایسه تاب آوری، رشد اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تحت پوشش کمیته امداد و عادی

در سال های اخیر رویکرد روانشناسی مثبت گرا تأکید بر توانمندیها، استعداد ها و شادکامی انسانها (به جای پرداختن بهنابهنجاریها و اختلال ها) دارد. پژوهش ها نشان می دهد افراد تاب آور سازگاری بهتر و مقاومت بیشتری در برابر فشار آورها (Stressors) نشان می دهند و در موقعیت های تحصیلی و اجتماعی موفق ترند. لذا هدف پژوهش حاضر مقایسه تاب آوری، رشد اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر تحت پوشش کمیته امداد و عادی بود.طرح پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بود. آزمودنی های این پژوهش 108 (57 پسر و 51 دختر) نفر از دانش آموزان تحت پوشش کمیته امداد بودند که با استفاده از جدول مورگان از جامعه 151 نفری بصورت تصادفی ساده انتخاب گردید وسپس به ازای هر فرد تحت پوشش یک نفر دانش آموز عادی از نظر سن، پایه تحصیلی و جنسیت همتا سازی شدند. ابزارهای اندازه گیری عبارت از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه رشد اجتماعی الیس وایتزمن و میانگین نمراتتمام دروس مربوطه بود. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که بین نمرات دو گروه در میزان تاب آوری تفاوت معناداری وجود دارد (P<0/01). و در کل دانش آموزان تحت پوشش از تاب آوری پایین تری برخوردار بودند. همچنین در میزان رشد اجتماعی تفاوت معناداری مشاهده نشد و نیز دانش آموزان عادی از میزان پیشرفت تحصیلی بالاتری نسبت به دانش آموزان تحت پوشش برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، رشد اجتماعی ، پیشرفت تحصیلی